Bir Varmış Bir Yokmuş
ISSN: 1300-2740-188
Sayı : 188 Dönem : Mayıs - Haziran 2022
YKY İnternet Satış Fiyatı
Siparişiniz en geç 2 iş günü içerisinde kargoya teslim edilir.
“Sanat Dünyamız”da David Hockney’den Venedik Bienali’ne
“Sanat Dünyamız” dergisi okuyucularıyla güncel sanat alanındaki son gelişmelere dair eleştiriler, denemeler ve söyleşilerle dolu 188. sayısını buluşturuyor. Mayıs Haziran sayısının ajandası bu sayı 28 Mayıs’a dek Evin Sanat Galerisi’nde “Muğlak” adlı sergisi devam eden ressam Temür Köran’a emanet.
Derginin kapağında Sabancı Müzesi’nde açılacak sergisi “Baharın Gelişi, Normandiya, 2020” ile çağımızın en önemli ressamlarından David Hockney bulunuyor. Kültigin Kağan Akbulut dergideki yazısında Hockney’nin resimlerinin günümüzde nereye denk düştüğünü inceliyor.
Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi İstanbul Resim ve Heykel Müzesi’nin açtığı “Osman Hamdi Bey Sergisi”ne dair ise Prof. Dr. Zeynep İnankur’la yapılmış bir söyleşi meraklılarını bekliyor. Bu yıl üç yıllık bir aradan sonra düzenlenen Venedik Bienali 59. Uluslararası Sanat Sergisi kapsamında açılan Türkiye Pavyonu ve ana sergiye dair bir eleştiri de dergide.
Arter’in siparişi üzerine ürettiği eseri “Io’nun Yeni Sesi” ile İstanbul’a dair akustik görüntüler yaratan Bill Fontana’nın sanatını Sair Sinan Kestelli inceliyor. Bruno Vandermeulen ve Danny Veys’in Anamed’de açılan “Geçmiş ve Şimdinin Buluşması: Fotoğrafik Bir Keşif” adlı sergisini ise Erman Ata Uncu değerlendiriyor.
Süreyyya Evren Sarmal Senaryolar yazı serisinin sonuncu yazısını kaleme alıyor. Elif Kamışlı ise Kiki Smith’ten Deniz Aktaş’a, Nikita Kadan’a uzanan bir denemeyle dergide yer buluyor. Misal Adnan Yıldız ise küratöryel pratiklere odaklanacağı Yaşayan Belgeler adlı serisinin ilk yazısıyla dergide.
Ezgi Yakın, Nursaç Sargon’la küratörlüğünü üstlendiği Monitor’un İzmir’de düzenlenen “Umutsuzluğun Antaios’u” isimli yeni sergisi hakkında bir söyleşisini sunuyor. İlker Hepkaner ise ödüllü belgesel Zeki Müren Hattı üzerinden bugün “sanat güneşimiz”in neler ifade ettiğini araştırıyor.
Dergide Burak Delier’e dair Ezgi Bakçay’ın bir sanatçı incelemesi, Huo Rf’nin Spot Işığı üzerine Banu Karaca’nın bir yazısı ve Ece Balcıoğlu’nun “Hayal Fanusu: Dr. Şükrü Bozluolçay Koleksiyonu” sergisi üzerine değerlendirmesi yer alıyor. Ezgi Hamzaçebi ise “Gerçekte Olmayan Şeylerin ZihinselTahayyülleri” sergisindeki eserlerin edebiyattaki yansımalarına değiniyor.
Sanat Dünyamız’a buradan abone olabilirsiniz.
Bir Varmış Bir Yokmuş
GEÇEN İKİ YILDA PANDEMİ BİZE BAHARIN HER ŞEYE RAĞMEN GELDİĞİNİ ÖĞRETMİŞTİ. BU YIL MAYIS AYINDA YOĞUNLAŞAN SERGİLER, GÖRÜNÜR OLAN SANAT ÜRETİMLERİ İSTER İSTEMEZ GEÇEN İKİ YILIN İZLERİNİ TAŞIYOR. DAVID HOCKNEY’NİN SABANCI MÜZESİ’NDE AÇILAN SERGİSİ “BAHARIN GELİŞİ” DE ONLARDAN BİRİ. KÜLTİGİN KAĞAN AKBULUT’UN YAZISINDA BELİRTTİĞİ GİBİ “AĞAÇ RESİMLERİ NEREDEYSE PORTRE MAHİYETİNDE” BAHAR TASVİRLERİ BUNLAR.
OSMAN HAMDİ BEY’İN RESSAM YÖNÜNÜN YANI SIRA MÜZECİ KİMLİĞİNE ODAKLANAN İSTANBUL RESİM VE HEYKEL MÜZESİ’NDE AÇILAN “OSMAN HAMDİ BEY SERGİSİ”Nİ İSE PROF. DR. ZEYNEP İNANKUR’DAN DİNLİYORUZ BU SAYI. MİSAL ADNAN YILDIZ “YAŞAYAN BELGELER” ADLI YENİ BİR SERİYE BAŞLIYOR AYNI ZAMANDA. SÜREYYYA EVREN SARMAL SENARYOLAR’IN SON YAZISINDA SANATIN MUHALİF HALLERİNE BAKIYOR. İZMİR’DEN İSTANBUL’A VE VENEDİK’E UZANAN SERGİLERLE BİRLİKTE İNTERNET ÜZERİNDEN İZLENEBİLEN ZEKİ MÜREN HATTI PROJESİ DERGİNİN KONULARI ARASINDA.
59. ULUSLARARASI VENEDİK BİENALİ KAPSAMINDA TÜRKİYE PAVYONU’NDA BU YIL FÜSUN ONUR YER ALDI. DERGİDE BİENALİN VE TÜRKİYE PAVYONU’NUN BİR DEĞERLENDİRMESİ YER ALIYOR. ANCAK FÜSUN ONUR BU YIL BİENALİ AÇILIŞ GÜNLERİNDE ZİYARET EDEMEDİ. ONUN YERİNE İZLEYİCİLERE BİR MESAJ GÖNDERDİ, O MESAJI BİR KEZ DE BURADAN PAYLAŞARAK YAZIMI SONLANDIRMAK İSTERİM:
“SEVGİLİ SANATSEVERLER,TANIDIĞIM VEYA TANIŞMAK İSTEDİKLERİM, BENDEN SİZLERE SADECE SEVGİ YOLLUYORUM. ÇOK ZOR GÜNLER GEÇİRDİM, SONUNDA CAN YOLDAŞIM İLHAN’I KAYBETTİM. BİR DE YAŞIMI KATARSAK BENİ ANLAYACAKSINIZ AMA BURADAN SEVGİMLE BERABER CİNGÖZ VE ŞU ANDA YANIMDA UYUYAN ZORBA’YI YOLLUYORUM. ONLARA İYİ BAKIN! BİR VARMIŞ ORADAYIM BİR VARMIŞ YOKUM AMA SEVGİM HEP SİZİNLE!”
Ajandada Ne Var?
11 MAYIS - 29 TEMMUZ TARİHLERİ ARASINDA SAKIP SABANCI MÜZESİ’NİN AKBANK İŞBİRLİĞİYLE AĞIRLAYACAĞI DAVID HOCKNEY’NİN “BAHARIN GELİŞİ, NORMANDİYA, 2020” SERGİSİNİ, RESİMLERİNİ VE BIRAKTIĞI ETKİYİ TAKİP ETTİK.
Yıl 2015 olmalı... Desen çalışmalarıyla tanıdığımız genç bir sanatçı arkadaşımın ev/atölyesine röportaj için gitmiştim. Salonun ortasına serdiğimiz eserleri üzerine konuşurken David Hockney’nin iPad çizimlerinin kendisini ne kadar heyecanlandırdığından bahsetmişti. Bir yandan Hockney’nin son dönem işlerini bilmediğime şaşırsam da, sanatçının iPad üzerinden resimler yapmaya başlaması o kadar da şaşırtıcı gelmemişti.
Şaşırmamamın sebebi David Hockney’nin1950’li yıllardaki ilk dönem çalışmalarından, 1960’lı yıllarda ve 1970’li yıllardaki ikonik eserlerini ürettiği ABD’deki dönemine ve bugüne kadar hep yeni arayışların, araçların, teknolojilerin peşinde olmasıydı. Sonra arkadaşımla YouTube’dan David Hockney’nin iPad’de çizim yaparken çekilmiş (ya da iPad’de çizimlerini gösteren) videolarını açıp uzun uzun izledik.
Şimdi nihayet David Hockney’nin iPad’le ürettiği resimlerinden oluşan “Baharın Gelişi, Normandiya, 2020” sergisini Sakıp Sabancı Müzesi’nde görebileceğiz. Daha önce Londra’daki Royal Academy’de ve Brüksel’deki Bozar’da yer alan sergi 11 Mayıs - 29 Temmuz 2022 tarihleri arasında Sabancı Üniversitesi Sakıp Sabancı Müzesi’nde yer alacak. (…)
Mimoza Mevsimi: Prof. Dr. Zeynep İnankur ile Osman Hamdi Bey Üzerine - Derya Sayın
VENEDİK BİENALİ, 59. ULUSLARARASI SANAT SERGİSİYLE KAPILARINI İZLEYİCİLERİNE AÇTI. İSTANBUL KÜLTÜR SANAT VAKFI (İKSV) KOORDİNASYONUYLA DÜZENLENEN TÜRKİYE PAVYONU’NDA BU YIL BİGE ÖRER’İN KÜRATÖRLÜĞÜNÜ YAPTIĞI SERGİDE SANATÇI FÜSUN ONUR YER ALIYOR. EVVEL ZAMAN İÇİNDE...’DE KIRILGANLIĞIN VE ŞİDDETSİZLİĞİN GÜCÜNÜ İMLEYEN SANATÇI NEREDEYSE TÜMÜ KADINLARDAN OLUŞAN ANA SERGİYLE TESADÜFİ BİÇİMDE KONUŞAN İŞİYLE BİR KEZ DAHA ÖNCÜ ROLÜNÜ KESKİNLEŞTİRDİ. 27 KASIM 2022’YE DEK GÖRÜLEBİLECEK TÜRKİYE PAVYONU’NA VE BİENALİN ANA SERGİSİNE BAKIYORUZ.
Sanatın en kalabalık ve en görkemli sahnesi Venedik Bienali, Arsenale ve Giardini’ye yayılan ana sergisi ve 81 ülkenin pavyonlarında sergilenen yeni eserlerle, pandemi sebeb-iyle uzayan üç yıllık aradan sonra nihayet açıldı. Ve biz izleyicilere özellikle ana sergisiyle konuşulacak çok şey bıraktı. Böylesini hiç görmedik... Bu cümleyi Venedik Bienali 59. Uluslararası Sanat Sergisi için kurmak işten bile değil. Bir duruşu, bir söylemi ilk kez bu denli güçlü ve cesurca hissettiren son derece manifest bir bienalle, sanat tarihini değiştirecek bir anlatıyla karşı karşıyayız. Uluslararası medyada çoktan ilan edildiği başlıkla söyleyelim, bu bienal Kadınların Bienali... Cecilia Alemani’nin küratörlüğünde düzenlenen ana sergi “Rüyaların Sütü”, kirpiğimizi yere düşürmeyen1 güçlendirici bir anlatı. İnce ince örülmüş bir iyileşme öyküsü, annelikler, annesizlikler, bilgelikler hakkında bolca akan sütün ve suya anlatılan rüyaların toplamı...
BILL FONTANA’NIN ARTER’İN SİPARİŞİ ÜZERİNE ÜRETTİĞİ 4 ARALIK 2022’YE DEK SERGİLENECEK IO’NUN YENİ SESİ ADLI ESERİNİ SANATÇININ PRATİĞİ ÜZERİNDEN İNCELEDİK.
Müzik pratiği, 20. yüzyılın başından itibaren seslerin kayıt cihazları, hoparlörler ve sinyal işlemcileri aracılığıyla farklı şekillerde kaydedilebilir, duyurulabilir ve yayımlanabilir hale gelmesiyle birlikte önemli bir değişime uğradı. En belirgin değişim, müziğin icracı ve müzik enstrümanı bulunmadığı ortamlarda da radyo veya plakçalar gibi elektronik araçlarla dinlenebilir hale gelmesiydi. Ancak bu değişim, bir süre sonra gerek fütürizm, serializm gibi sanat akımlarının müzikte daha keskin malzeme ve form arayışlarıyla gerekse Edgard Varèse, John Cage, Pierre Schaeffer ve daha bir çok öncü ismin gelişen teknolojiyi bu arayışlarda doğrudan kullanmalarıyla daha geniş bir boyut kazandı. 1950’lerin başlarında ortaya çıkan, radyo yayıncılığı ve onunla ilişkili teknolojik gelişmelerle doğrudan etkileşimde olan elektroakustik müzik pratiği, artık kayıt cihazlarıyla ve sentezleyicilerle üretilebilen, kaynağı ne olursa olsun belli bir uzamda ve zamanda kaydedilebilecek ve sonra çalınabilecek her ses kaydını potansiyel müzik malzemesi haline getirmişti.
SANATÇILAR BRUNO VANDERMEULEN VE DANNY VEYS’İN NAZ UĞURLU KÜRATÖRLÜĞÜNDE ANAMED’DE 17 EKİM 2022’YE DEK SÜRECEK SERGİSİ “GEÇMİŞ VE ŞİMDİNİN BULUŞMASI: FOTOĞRAFİK BİR KEŞİF” SERGİSİNİ DEĞERLENDİRDİK.
Doğanın hâkimiyetiyle insansız bir dünya hayali arasında neredeyse dümdüz bir bağ var. Zamanda yolculuk temalı birçok popüler anlatıdan pandeminin ilk günlerinin popüler sosyal medya videolarına, insanlık son bulduğunda coşacak, dünyayı “tekrar” hâkimiyetine alacak bir doğa algısına aşinayız. Ne de olsa Antikçağ kalıntıları birer örnek olarak önümüzde. Antik Yunan ve Roma şehirlerinin yolları, mezarları, amphitiyatroları artık bitki ve toprakla kaplı; birer insan yapıtından çok çevrelerindeki doğal örüntünün uzantısına dönüşmüşler. Ancak tam da bu hallerinden, yani planda olmayan gelişmelere maruz kaldıklarını gösteren izlerinden dolayı aynı kalıntılar, ileriye dönük bir zaman algısının öngöremeyeceği olasılıkları da barındırmakta.
Otoyolların biraz ötesinde ya da tatil beldelerinin ortasında hayalet gibi beliren bu yapıların etrafında bulunmak müze yerleştirmelerinde ya da aslında uygun canlandırmalarda yakalanması güç bir duyguya kapı aralıyor.
Hangi Boykot: Rus Sanatı ve Rus Basketbolu - Süreyyya Evren
Salyangoz Ayşegül’ün Toprağa Dönüşü - Elif Kamışlı
Bir Ağaç Gibi... - Misal Adnan Yıldız
Yavaşlamaya Dair Adımlar - Ezgi Yakın - Nursaç Sargon
Zeki Müren Hattı’ndaki Işıl Işıl Hatıralar - İlker Hepkaner
Tutkulu Bir Serüven - Ece Balcıoğlu
Bir Sergiden Edebiyat Dünyasına Yolculuk - Ezgi Hamzaçebi
Sanatta Borca ve Sorumluluğa Dair - Ezgi Bakçay
Spot Işığı - Banu Karaca
