Benny Andersen
Benny Andersen (1929-2018) II. Dünya Savaşı’ndan sonra ortaya çıkan Yenilikçi Danimarka Edebiyatı’nın en önemli, en özgün temsilcilerindendir. Bir işçi ailesinden gelen ve düzenli bir okul öğrenimi görme olanağı elde edemeyen şair, iş yaşamına bir reklam bürosunda ayakçılıkla başlamış, daha sonra uzunca bir süre Kopenhag’daki barlarda ve Norveç’teki dağ otellerinin restoranlarında piyanist olarak çalışmıştır. İlk şiir kitabı “Den musikalske ål” (Müzikal Yılanbalığı) 1960’ta yayımlandıktan sonra, 1962’den itibaren bütün vaktini yazarlığa vermiştir. Benny Andersen’in öyküleri ve şiirleri genelde bireyin yaşamı üzerine karar verebilmesi olanağına ağırlık veren varoluşçu görüşün etkilerini yansıtır. Ona göre, günlük yaşamdaki küçük olaylar bu yönde bilinçlenmek için çıkış noktasıdır. Bu görüşü gülmece, ince alay ve yergi aracılığıyla kabul ettirmeye çalışan Benny Andersen, eleştirilerinde saldırgan değildir; tam tersine, bir bilgenin soğukkanlılığını ve sevecenliğini sergiler. Özellikle şiir kitapları Danimarka’da satış rekorları kıran Andersen, yazdıklarını “üzücü bir biçimde gülünç ya da gülünç bir biçimde üzücü” olarak nitelendirmiştir.