Cevdet Kudret
Cevdet Kudret 7 Şubat 1907’de İstanbul’da doğdu, 10 Temmuz 1992’de aynı yerde öldü. Birinci Dünya Savaşı’nda babası ölünce annesi tarafından okutuldu, 1933’te İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni bitirdi. Kayseri ve Ankara Atatürk liselerinde ve Ankara Devlet Konservatuvarı’nda edebiyat öğretmeni (1934-45), “Türk Ansiklopedisi” bürosunda edebiyat sekreteri (1945-50), Türk Dil Kurumu’nda redaktör (1963-65), Bilgi Yayınevi’nde danışman (1967-70), Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Basın-Yayın Yüksekokulu’nda okutman (1970-75) olarak çalıştı.
Yazı yaşamına 1927’de “Servet-i Fünûn” dergisinde başlayan Cevdet Kudret, “Meşale” dergisinde toplanan “Yedi Meşale”cilerden biridir. Grubun ortak kitabı “Yedi Meşale” (1928) ile kendi kitabı “Birinci Perde”de (1928) yer alan şiirlerinde “bireysel duyguları, münzevi ve kötümser, ama orijinal açılardan arada hikâye ve balad imkânlarından da faydalanarak başarıyla yansıttı” (Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü). Aynı yıllarda oyunlar da yazdı. 1952’den başlayarak önce “Abdurrahman Nisâri”, “Nevzat Yesirgil” ve “Suat Hızarcı” gibi takma adlarla, sonra da kendi adıyla edebiyat tarihimizin önemli adları ve yapıtları üzerine tanıtma ve el kitapları ile başarılı, aranan ders kitapları, yardımcı kitaplar hazırladı.
1945’te hazırladığı “Türk Hikâye ve Roman Antolojisi”ni sonradan “Türk Edebiyatında Hikâye ve Roman” adıyla genişletti ve yazarlar ve eserleri üzerine biyografi, tanıtım, çözümleme ve bibliyografya tespitleri içeren el kitabı biçimine soktu (3 cilt: 1987, 1987, 1990). “Karagöz”de (3 cilt: 1968, 1969, 1970) 35 Karagöz oyununu ve “Ortaoyunu”nda da (2 cilt: 1973, 1975) 24 ortaoyununu uzun girişler, açıklayıcı notlar ve dizinlerle bir araya getirip bu iki geleneksel sanat dalının bilinen tüm metinlerini değerlendirmiş oldu.
Bu kitaplardan ilki birleştirilerek (2016), “Karagöz” (2004) ve “Ortaoyunu” (2007) ise oyun ve resim ekleriyle genişletilmiş olarak yeniden yayımlandı.
“TDK 1974 Bilim Ödülü”nü; “Dil Derneği Türk Dili Onur Ödülü”nü (1989); “1991 Sedat Simavi Edebiyat Büyük Ödülü”nü ve “Edebiyatçılar Derneği Onur Ödülü”nü (1992) kazandı.
